اعتقاد به مهدویت منشأ امید

اعتقاد به مهدویت، به وجود مقدس مهدی موعود (ارواحنا فداه)، امید را در دل‌ها زنده می‌کند. هیچ وقت انسانی که معتقد به این اصل است، ناامید نمی‌شود. چرا؟ چون می‌داند یک پایان روشن حتمی وجود دارد، برو برگرد ندارد. سعی می‌کند که خودش را به آن برساند.

دنیا را از عدل و داد پر میکند و ظلم را ریشه‌کن میسازد

تفاوت شیعیان با دیگر مسلمانان

عید امید و نقطه‌ی مقابل فضایی که دشمن می‌خواهد

ملتی که معتقد به ظهور است هرگز تسلیم نمی‌شود

جامعه باید با ایجاد آمادگی پذیرای مهدی موعود (ع) بشود

 شب نیمه‌ی شعبان تالی تلو لیلة القدر

 توسل و انس معنوی با امام زمان (علیه‌السلام)
این توسلاتی که در زیارات مختلف وجود دارد که بعضی از این‌ها اسانید خوبی هم دارد، این‌ها بسیار باارزش است؛ و توسل، توجه، انسِ با آن بزرگوار از دور. این انس به معنای این نیست که حالا کسی ادعا کند که من خدمت حضرت میرسم یا صدای ایشان را میشنوم؛ ابداً اینجور نیست. غالب آنچه که در این زمینه گفته میشود، ادعاهائی است که یا دروغ است، یا طرف دروغ هم نمیگوید، تصور میکند، تخیل میکند. ما کسانی را دیدیم. آدم‌های دروغگوئی نبودند، اما خیال میکردند، تخیل میکردند؛ تخیلات خودشان را به عنوان واقعیت برای این و آن نقل میکردند! نبایستی تسلیم این‌ها شد. راه درست، راه منطقی. آن توسل، توسل از دور است؛ توسلی است که امام آن را از ما میشنود، ان‌شاءاللَّه میپذیرد؛ ولو اینکه ما با مخاطب خودمان از دور داریم حرف میزنیم؛ اشکالی ندارد. خدای متعال سلامِ سلام‌دهندگان و پیامِ پیام‌دهندگان را به آن بزرگوار میرساند. این توسلات و این انس معنوی بسیار خوب و لازم است.