صالحی: بالأخره باید تکلیفمان با دنیا را روشن کنیم

علی اکبر صالحی رئیس سابق سازمان انرژی اتمی با اشاره به اینکه مهاجرت نخبگان یکی از مشکلات کشور ما است، گفت: ببینیم چرا این اتفاق افتاده و علاجش کنیم. یک جوانی که دکترا گرفته می بیند نمی تواند اینجا امکاناتش را فراهم کند به جای دیگری می رود که هم تجهیزات و هم معیشتش را تأمین کند.

معاون سابق رئیس جمهوری یادآور شد: همان دهه ۷۰ در مناطق محروم دبیرستان‌های شبانه روزی راه اندازی کردیم و دبیران را از تهران می‌فرستادیم. ما شاهد بودیم که دانش آموزی که پدر و مادرش زندانی بودند، ولی جزو دانش آموزان سرآمد بوده است و جمهوری اسلامی کاری کرده است که این فرد درس بخواند. خطر پذیر بودن و اهل گفتگو و تعاملی بودن و برخوردار بودن از روحیه مشارکت جمعی از دیگر ضرورت‌های تولید و توسعه علمی در کشور است. روحیه همکاری و کار گروهی در این زمینه بسیار مهم است و حتی در اسلام توصیه شده است که حتی برای غذا خوردن در جمع باشیم و فرادی آن را نخوریم.

وی با تأکید بر اینکه اهل سنت این مورد را به خوبی رعایت کردند، با بیان اینکه برکت در جمع بودن است، گفت: حکیم فردوسی قهرمانی را در شاهنامه خود آفریده است که ما به اشتباه آن را رستم می‌دانیم، ولی او ایران را قهرمان کرد و قهرمان فردوسی ایران و ملت ایران بوده است. همه در ایران می‌خواهند رستم شوند، در حالی که ما باید با هم رستم شویم. علاوه بر آن نیاز به تکریم عالم داریم. در کشوری علم رواج می‌یابد که عالم آن مورد تکریم قرار گیرد و تکریم عالم نیز شرایط خاص خود را دارد، ضمن آن که تشخیص عالم نیز در این زمینه مهم به شمار می‌رود.

صالحی با اشاره به انتساب القابی، چون دکتر و مهندس در جامعه با تأکید بر اینکه باید در این زمینه آفت زدایی کنیم تا عالم واقعی پیدا شود، یادآور شد: در تکریم عالم، دادن حس احترام اجتماعی در بیان آزاد اندیشه و آرای خود بسیار مهم است. اگر می‌خواهیم عالمی را تکریم کنیم، باید این حس را به آن‌ها القا کنیم که بدون دغدغه آرای خود را مطرح کند. در نشر علم تنها مردم و دانشگاه‌ها مسئول نیستند، بلکه مسئولان نیز در این زمینه نقش مهمی دارند؛ چرا که اگر مسئولان به سراغ دانشگاه‌ها نروند، آن‌ها چاره‌ای ندارند جز آنکه علم خود را مقاله کنند که به درد دیگران بخورد.

وی ادامه داد: در نشر علم اگر بخواهیم خودمان را معزول از جهان کنیم، سقف پرواز ما محدود است. در نشر علم، ارتباط بین المللی خیلی ضروری است. ممکن است آفاتی هم داشته باشد، ولی هر چیزی آفاتی دارد. یادم هست وقتی اینترنت می‌خواست به ایران بیاید من رئیس دانشگاه صنعتی شریف بودم و این دانشگاه شروع کننده و آورنده اینترنت به کشور بود. از من خواستند چیزی را امضا کنم و من ترسیدم امضا کنم و گفتم به کسی بدهید که پشتوانه اش قوی است. می‌گفتند ممکن است از اینترنت سوء استفاده شود، ولی من در شورای عالی انقلاب فرهنگی گفتم حسن استفاده آن را هم بگیرید؛ لذا ما باید تکلیف روابط بین الملل کشور را روشن کنیم.