عرفات

از کعبه برو تاکجا؟ تا آخرین نقطه دور,انتهای راه.

در میان منزل ها ممان!مرحله به مرحله,به تدریج, ره چنان رو که رهروان رفتند,اول ,منزل اول

دوم ,منزل دوم,سوم,منزل سوم,معقول ومنطقی, این درس های سرد تکراری معلم ها,مرشدها

نصیحتگرهای حرفه ای است.این موضوع های انشا,نظم وترتیب های سنتی وحساب وکتاب های

مصلحتی...است,همه رادر مکه بریزوبگریز,وتشنه وبیقرار ای عاشق-که در آن سوی کعبه در حرکتی!-یک نفس,تا نهایت بران,یک نفس,در میان ممان!

روز نهم,وقوف در عرفات,

شب دهم,وقوف در مشعر,

از صبح دهم تا دوازدهم –و به دلخواه سیزدهم نیز-وقوف در منی.

در سرزمین عرفات و مشعر ومنی,هیچ نشانه ای وجود ندارد که بتوان ورود و وقوف در آن را توجیه کرد,از عرفات تا منی, تنگه ای است به طول بیست وپنج کیلومتر,که  به دره های مکه می پیوندد.

این خط سیر متصل ,نه از نظر طبیعی,نه از نظر تاریخی,نه از نظر مذهبی,هیچ خصوصیتی ندارد;آنچه این مسیررا به سه مرحله تقسیم می کند یک قرار داد است,قرار داد ی فرضی,برای تنظیم

مراحل حج.

آنچه مسله راحساس تر می کند این است که در این جا,تکیه بر وقوف بود, یعنی که در عرفات ,کار

اصلی ات وقوف بود ,در مشعر کار اصلی ات وقوف بود!در عرفات اساسا هیچ کاری دیگری جز

وقوف نداشتی, در مشعر ,فقط هفتاد سنگ ریزه از زمین برگرفتی و همین,واین نمی تواند علت وقوف در مشعر باشد,وباید شب راتا طلوع آفتاب ,آن جا,وقوف می کردی...

(سایت اختصاصی فیش حج محمد/برگرفته از کتاب حج دکتر شرعتی)