یکشنبه, 05 مهر,1394 عرفات۱۷ و تو!ای پهلو به پهلوی خلق, گمشده در جمع, وبااین همه, در خلوت خویش,باخدا! ای عارف مسلح,پارسای شب مشعر-امشب- وشیر روز منی-فردا- امشب رادر این سپاهی که صبح جهادرا انتظار می کشد ودر منزلگاه خودآگاهی,اردو زده است,باخود چه داری؟ جامعه مرگ برتن وسلاح جنگ در دست. ودگرهیچ!سلاحت را امشب تکیه گاه خویش کن, زیر سربنه وباخداخلوت کن,در این تنهایی پاک وآزاد,تویی واو,سلاح تو وایمان تو.ودیگر هیچ!ساعاتی رااز روزنه ستارگان مشعر,بربام آفرینش بالارو,در فضای ملکوت پرواز کن,از حصار تنگ بودن ودنیای پست زیستن خویش,رهاشو,ای پیرو محمد! اسرائی کن ومعراجی,عشق رادرمجمر فطرتت بیفروز,ضعف ها وترس ها وعلقه ها,و عقده هایی که در زندگیدر تو ریخته, بسوزان,برای فردا,امشب,خودرابساز,بپرور,سحرگاه جنگی هولناک برپااست,امشب در منزل شعور وسلاح, دست را پر از گلوله کن,به خودآگاهی, ودل راپر از عشق, به دعا...!(سایت اختصاصی فیش حج محمد/برگرفته از کتاب حج دکترشریعتی) گالری نظرات برای دادن نظر لطفا وارد شوید و یا ثبت نام کنید