اروپا در سودای جایگزینی آمریکا؟
روند تحولات پیرامون توافق هسته‌ای ایران سبب شد تا نیات اروپا از مواضعش در مخالفت با آمریکا که همان اجرایی کردن سودای گرفتن جایگاه آمریکاست، آشکار شود.
اروپا با قطعنامه‌ای که در شورای حکام آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای علیه ایران به تصویب رساند، چه هدفی را دنبال می‌کند؟
رفتار‌های سیاسی اروپا، این پیام را دارد که سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان قصد دارند، ایران را تحت فشار بیشتری قرار بدهند تا غرب، بازی خود را در رسانه‌های پرتعداد و تأثیرگذار خود ادامه بدهد.
بهانه اروپا از اقدام علیه ایران در شورای حکام، کاهش گام به گام تعهدات در توافق هسته‌ای است؛ در حالی که آمریکا از برجام خارج شده و اروپا نیز تعهدات خود را بر اساس توافق هسته‌ای اجرا نکرده است؛ اروپا نیز در تبعیت از آمریکا، با وجود ژست ماندن در برجام، توافق هسته‌ای را زیر پا گذاشت.
اروپا با اقدام خود از یک طرف با آمریکا همراهی می‌کند و از سوی دیگر قصد دارد تا خود را دارای وجهه جهانی و تأثیرگذار نشان دهد.
به واقع اروپا به تحولات آمریکا توجه ویژه دارد و این احتمال را می‌دهد که شرایط آمریکا وضعیت کنونی وخیم‌تر شود و جایگاه آمریکا از بین برود.
اگر این احتمال به واقعیت بپیوندد که آمریکا قدرت و اقتدار خود را از دست بدهد، اروپا خود را جایگزین مناسبی برای پساآمریکا می‌داند.
اما اروپا شاید خود را جایگزین آمریکا بپندارد؛ چرا که احساس می‌کند هم قدرت اقتصادی دارد و هم قدرت نظامی، اما اروپا پس از جنگ جهانی دوم تاکنون زیر سایه آمریکا قرار داشته است و این ترک عادت وابستگی شدید به آمریکا، موجب مرض خواهد شد!
«آنگلا مرکل»، صدراعظم آلمان، در مصاحبه با تعدادی از نشریات اروپایی از جمله روزنامه «گاردین» گفته «ما با درک خاصی بزرگ شدیم که طبق آن، آمریکا می‌خواهد قدرت جهانی باشد؛ اگر اکنون آمریکا با اراده خود بخواهد از اجرای این نقش دست بردارد، ما باید به طور جدی در مورد این موضوع فکر کنیم.»
کشور‌هایی که ایدئولوژی استکباری ندارند، بر اروپا اولویت دارد؛ اتحادیه اروپا اگر در سودای ابرقدرتی جهان را در سر دارد، پای خود را جای پای آمریکا خواهد گذاشت و خلاء این رژیم را پر خواهد کرد و تغییر در سیاست‌هایی که آمریکا در جهان دنبال می‌کرد، ایجاد نخواهد شد.
هم اکنون باید پایان تک قطبی و کشیدن خط بطلان بر روی چند قطبی را تصور کرد؛ دنیا نیازمند قلدر و آقا بالاسر نیست، کشور‌های دنیا می‌توانند بر اساس قوانین تازه‌ای که تدوین خواهند کرد، شرایط را تغییر داده و صلح و آرامش را به زمین بازگردانند؛ البته اگر اروپا اجازه چنین کاری را بدهد چرا که آنها خوی استکباری و جهانخواری دارند، تنها پرستیژ خود را در ظاهر حفظ کرده اند.