سرزمین یادها و نشانه ها
مدینه/ غدیر خم
«غدیر خم»منطقه ای نزدیک جُحفه و در حدود صدو پنجاه کیلومتری مکه است. و محلی است که حجاج شام و عراق و یمن در این منطقه از یکدیگر جداشده و هر یک به مسیر خاص خود می رفتند.
در سال دهم هجری پیامبر(ص) همراه یکصد هزار نفر از مسلمانان از سفر حج بر می گشتند؛ وقتی به این محل رسیدند فرشتهٔ وحی برآن حضرت نازل شد و فرمود:
«یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللهُ یَعْصِمُکَ مِن النَّاسِ إِنَّ اللهَ لَا یَهدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ».
لحن آیه حاکی از این است که امر مهمی بر زمین مانده که باید توسط پیامبر(ص) انجام شود.
دستور توقف از سوی حضرت صادر شد.آنان که از پیش رفتند برگشتند. افرادی که از دنبال می آمدند رسیدند. صد هزار نفر پیرامون پیامبر(ص) جمع شدند. حضرت نماز ظهر را به جماعت خواندند وسپس بر فراز جهاز شتران رفت و فرمود:
«نزدیک است من از میان شما بروم. من دربارهٔ شما مسئوولم؛ دربارهٔ من چه فکر می کنید؟»
همه او را تصدیق کردند و گفتند: ماگواهی می دهیم رسالتت را خوب انجام دادی؛ سپس فرمود:
«إنی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی أهل بیتی و أنّهما لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحَوْض».
آنگاه دست علی را گرفت و آنقدر بلند کرد که زیر بغل هر دو نمایان شد و او را به همه معرفی کردو فرمود:«من کنت مولاه فهذا علی مولاه؛ اللهم و ال من والاه وعاد من عاداه...» سپس صدای تکبیر پیامبر(ص) بلند شد.
فرشتهٔ وحی بر آن حضرت نازل شد و فرمود:
«الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکَمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمْ الْاِسْلَاَمَ دِیناٌ...»
پس از آن گروه گروه به حضور امیر المومنان رسیدند و به وی تبریک گفتند. عمر و ابوبکر جزو اولین افرادی بودند که به حضور حضرت رسیده و به وی تبریک گفتند. هفتاد روز از واقعهٔ غدیر نگذشته بود که پیامبر(ص) رحلت کرد. هنوز بدن مبارکش توسط حضرت علی(ع) در حال غسل وکفن بود؛ که موضوع خلافت در سقیفه به رأی گیری گذاشته بود.
(سایت اختصاصی فیش حج محمد/برگرفته از کتاب سرزمین یادها و نشانه هامحمد فرقانی)