سرزمین یادها و نشانه ها
مدینه/ رَبَذه
ربذه در پنجاه کیلومتری جنوب النقره در شمال شرقی مدینه واقع شده که به برکهٔ ابوسلیم شهرت دارد.آنجا تبعیدگاه و آرامگاه پاکترین و راستگوترین صحابهٔ پیامبر یعنی ابوذر غفاری است.
وی که از یاران با وفای پیامبر بود؛ پس از آن حضرت هیچگاه دست از حمایت امیر مومنان(ع) برنداشت.
پیامبر(ص)دربارهٔ او فرمود:«آسمان به کسی راستگو تر از ابوذر سایه نیفکند. ای ابوذر تو اهل بهشتی و به خاطر دوستی اهل بیت من تنها خواهی مرد.»
ابتدا عثمان وی را به شام تبعید کرد؛ ولی معاویه در شام بر خود ترسید و از عثمان خواست او رااز شام برگرداند.لذا او را بر شتری بدون جهاز سوار کرد و ساربانی بد اخلاق وی را به مدینه باز گرداند در حالی که گوشت های ران پایش می ریخت. آنگاه عثمان بلافاصله او را به ربذه تبعید کرد و گفت: کسی حق همراهی وی را ندارد. همسر ودختر و پسرش همراه وی بودند. علی رغم اعلام عثمان؛ امیر مومنان با حسن و حسین و عمار وی را تا بیرون مدینه بدرقه نموده و در حق وی دعا کردند.
در این سرزمین خشک و سوزان ابتدا همسر و پسر ابوذر از دنیا رفتند و سپس ابوذر و فات یافت. دختر وی بر جنازه پدر می گریست تا اینکه کاروانی که در آن مالک اشتر و عبدالله بن مسعود بود سر رسید و جنازهٔ ابوذر را در همان محل به خاک سپردند.
رحلت ابوذر در سال سی و یک؛ یا سی و دو هجرت بوده است.
(سایت اختصاصی فیش حج محمد/برگرفته از کتاب سرزمین یادها و نشانه هامحمد فرقانی)