پارسای شب؛شیر روز۴ !

شب مشعر شاهد است که یکباره مشعر خشم و خروش یک سپاه هول انگیز را یافت که در پناه شبی اسرار آمیز؛

شب مشعر شاهد است که یکباره مشعر خشم و خروش یک سپاه هول انگیز را یافت که در پناه شبی اسرار آمیز؛در مرز جبهه ی فردا؛در تلاش توطئه ای عظیم است؛ و آن گاه؛ همچون دریای آرام و زلالی شد که در زیر تابش مهتاب بارش ستاره؛ با شب؛ آرام گرفته؛ ومهبط فرشتگان زیبایی و رحمت خداوند شده است وغرقه در حیرتی سنگین؛ چنان سکوت کرده است که گویی پرنده ای بر سرش نشسته است؛سکوتی که در آن؛ صدای پای اشک های محبوب را می توان شنید وجز کوبه ی دل های عاشق-که هر یک را حکایتی است-آرامش لطیف مشعر را هیچ کوبه ای نمی کوبد!

مشعر؛ اردوگاه کوهستانی تنها سپاهی در جهان؛ که در آن؛ هر سربازی فرمانده است؛ به جای نوشخوار های غفلت و عربده جویی های غرور؛ در شب جنگ-جنگی که پیروزی فردا را از هم اکنون شب عید میخواند- زمزمه ی عشق  و شکستگی خشوع و سکوت حیرت آمیز در برابر سرنوشت و جذبه های بی قراری وشوق در پیشگاه عبدیت والتهاب عطش دل در زیر باران  وحی و پاکسازی خود-به پارسایی- برای از خود گذشتنوقوف وغذا گرفتن روح- به دعا-تا در جبهه فردا؛همچون یعقوب  در فراق یوسف؛برای مرگ بی قراری کند و به پاداش لیاقتش در جنگ؛ از دست فرمانده ی بزرگ خویش-که جان ها در دست اواست-درجه بلند شهادت بگیرد...!

(سایت اختصاصی فیش حج محمد/برگرفته از کتاب حج دکتر شریعتی)

()()()