فساد اقتصادی ایران و دیگران

رسانه های خارجی به ویژه رسانه های فارسی زبان که به شاخه هایی از دشمنان نیز متصل هستند، به گونه ای در باره فساد در ایران سخن میگویند که در هیچ کشور دیگری وجود ندارد.

فساد از هر نوع در همه کشورهای دنیا دیده میشود، منتها درصد آن کم و زیاد است، برخی کشورها غرق در فساد هستند آن هم از همه نوع، برخی دیگر در حد تعادل قرار دارند و برخی دیگر به شدت با فساد مبارزه می کنند.

اما در این میان کشورهایی هستند که با تبلیغات منفی گسترده سعی بر این است تا چهره ای مخدوش از آن به جهان و افکار عمومی داخلی نمایانده شود.

برای رسیدن به چنین هدفی رسانه های دشمن با تبلیغات گسترده خود با یک کلاغ چهل کلاغ کردن و بزرگنمایی یک تخلف و فساد کوچ را آنچنان با فرافکنی خود در اذهان مردم سیاه و پلید جلوه می دهند که توگویی در دنیا بی نظیر است!

ایران نیز مبرا از فساد نیست، فساد اقتصادی، فساد اخلاقی مهمترین افسادی است که در دنیا وجود دارد و کشورهای غربی در هر دو زمینه سرآمد هستند.

مدتی است که جبهه رسانه ای استکبار سعی دارد تا با بزرگنمایی از برخی مفاسد در ایران به ویژه فساد اقتصادی، نه تنها یک چهره زشت از جمهوری اسلامی به دنیا معرفی کند بلکه ذهن افکار عمومی کشور را نیز مسموم کند و از این راه باعث شود تا مردم واکنش نشان دهند.

واکنشی که آنها توقع دارند از جنس آشوب و اغتشاش است، گفتم و بار دیگر هم می گوییم که ایران با وجود همه تلاشی که برای مبارزه با فساد انجام می دهد، از وجود فساد رنج می برد و برای رهایی از جرثومه فساد، تلاش زیادی انجام داده و باز هم انجام خواهد داد.

با این وجود ریشه کردن فساد کار دشوار و حتی شاید نشدنی باشد، اما می توان با رفتار قاطع درصد آن را کاست.

بیش از هر چیز، تلقین احساس فساد در ایران بیشتر از وجود واقعی فساد دیده می شود، به این معنا که سعی بر این است تا حجم و اندازه فساد در ایران با روش های غلو آمیز بزرگنمایی شود و در حد فاجعه جلوه داده شود.

چنین اتفاقی اکنون افتاده است، رسانه های فارسی زبان خارجی در این زمینه به خوبی مشغول انتشار اخبار و گزارش های منفی خود علیه جمهوری اسلامی ایران هستند.

حتی برخی رسانه ها و اشخاص در داخل کشور نیز در زمین چنین بازی قرار گرفته اند و دانسته یا ندانسته با آنها همراهی کرده و می کنند.

بارها گفته شده و ثابت شده است که فساد در جمهوری اسلامی ایران سیستماتیک نیست، به این مفهوم که از درون و بدنه دستگاه ها و قوای سه گان بیرون نمی آید، نه این که در این نهاده فساد وجود نداشته باشد، بلکه سیستماتیک نیست.

حکومت و حاکمیت نقشی در مفاسدی که در کشور دیده می شود ندارد و هیچگاه هم از چنین وقایعی دفاع و حمایت نمی کند و تا جایی که توان داشته باشد، سعی در مبارزه با چنین مفاسدی بر می آید.

اما آیا می دانید فاسدترین کشور یا بهتر بگوییم کشورهای دنیا کدام است؟ شاید باورتان نشود اما بر اساس گزارش های سازمان های مالی جهانی آمریکا و سوئیس در رده اول و دوم کشورهایی فاسد جهان در زمینه اقتصادی قرار دارند.

گروه «تکس جاستیس نتورک» در گزارشی که به تازگی منتشر کرده درباره فاسدخیزترین کشورهای دنیا 10 کشور برتر را برگزیده و بر اساس تحقیقات و بررسی هایی که انجام داده نام ایران در میان این 10 کشور فاسد در زمینه اقتصادی دیده نمی شود.

سوئیس نمره پنهان‌ کاری 76 را به دست آورده که از نظر مالی، فاسدترین کشور در جهان است. آمریکا و جزایر کیمن در رده های بعدی فساد مالی در جهان قرار دارند.

کشورهای هنگ کنگ، سنگاپور، لوکزامبورگ، آلمان، تایوان، امارات عربی و... در رده ها بعدی فساد اقتصادی قرار دارند که سیستماتیک است. یعنی نظام و حاکمیت این کشورها نقش اول و اصلی را در چنین مفاسدی دارند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اقشار مختلف مردم به تاریخ 22/5/97 در باره فساد فرمودند؛

«بنده از قدیم با فساد و مفسدین مبارزه می‌کردم و الان هم عقیده‌ام همین است.
اما بعضی افراطی حرف می‌زنند و می‌گویند همه فاسدند و از تعبیر فساد سیستمی استفاده میکنند؛ این‌جوری نیست. درست است فساد کمش هم زیاد است. اما افراط و تفریط در همه‌ی زمینه‌ها غلط است.
دستگاه‌های نظارتی با قدرت و چشم باز باید در میدان باشند؛ هم مجلس، هم قوه‌ی قضائیه، هم آحاد مردم مؤمن باید احساس وظیفه کنند و نقش ایفا کنند. راه‌های فساد را باید بست. در همین قضیه‌ی ارز و سکه، اگر مقابله با فساد بود، راه فساد بسته می‌شد.»

نمی توان از زبان مسئولین، رهبران و روسای جمهور دیگر کشورها شنید که با زبان قاطع عزم مبارزه با فساد داشته باشند. به ندرت می توان یافت.

با اطلاعات و آماری که از کشورهای فاسد منتشر می شود، نشان می دهد که برنامه ای علیه ایران راه انداخته اند تا یکی از فاسدترین کشورهای دنیا از نظر اقتصادی معرفی کنند.

چنین سیاستی همان القاء وجود فساد گستدره در ایران برای تخریب ذهن و افکار عمومی جامعه است در حالی که کشورهای مدعی، بیشترین فساد اقتصادی، از پولشویی گرفته تا دزدی و و اختلاس در آن کشورها اتفاق می افتد.

حجم تبلیغات منفی رسانه های جبهه استکبار ددر اینزمینه بسیار سنگین است، نیاز است تا رسانه های کشور به ویژه صدا و سیما در این زمینه ورود کند و گزارش هایی از وجود مفاسد اقتصادی در کشورهایی که حتی عضو اف ای تی اف هستند، تهیه کند تا افکار عمومی، تحت تأثیر تبلیغات منفی وسیع رسانه های دشمن قرار نگیرد.