پس از عید رمی!۲
ای مجاهد ابراهیمی! فراموش مکن که دهم ذی حجه؛عید قربان است نه عید فتح!
ای مجاهد ابراهیمی! فراموش مکن که دهم ذی حجه؛عید قربان است نه عید فتح!ذبح اسماعیل پایان حج نیست؛آغاز است؛سپاه توحید؛ به سرزمین عشق رسیده است و آرمان سپاه توحید؛ پایگاه مقاومت ابلیس را در هم کوفته است و بر منا چیره شده است؛ اما؛ پس از پیروزی انقلاب ابراهیمی؛ ای مجاهدان توحید؛سلاح را به زمین نگذارید و به نوشخواری فاتحان مشغول نشوید؛ خطر احیاء دشمن شکست خورده همچنان بر پایند؛ در زمین منا ریشه دارند؛ پس از فتح و پس از عید قربان؛باید روح حماسی و حالت آمادگی و جهاد را حفظ کنید؛ باید با هوشیاری و خود آگاهی دقیق؛با هم دستی و همگامی همهٔ سپاهیانی که از مشعر حمله آورده اند و بر منا چیره شده اند؛ وبا برنامه ای تدوین شده؛ منظم؛ طی یک دوره تعین شده؛پایگاه های ابلیس را مرتب و منظم بکوبید؛ در زیر گلوله باران پیاپی خود گیرید؛ ریشه کن کنید؛انقلاب هنوز در خطر است؛ انقلابی فاتح نیز در خطر است.
بر بزرگ ترین فتح خویش مغرور مشو!
که پس از ابراهیم شدن نیز در خطری!
پس از ذبح اسماعیلت نیز در خطری!
که ابلیس دشمن هفت رنگ است و هفتاد دام!
دیروز ؛زندگی اسماعیل را بهانهٔ فریب تو کرده بود؛
امروز ذبح اسماعیل را می تواند مایهٔ غرور تو کند!
پس؛ همواره در رمی جمرات باش؛
تا در سرزمین منا هستی؛ این هر سه بت را بکوب!
که منا سرزمین ایمان تو است؛و عشق تو جایگاه همهٔ آرزوهای تو و تمنا های تو؛جبههٔ پیروزی ها و افتخارات تو؛ آخرین ممنزل هجرت تو؛حج تو؛ و بلند ترین قلهٔ کمال تو؛ ایده آل زندگی و زندگی ایده آل تو....
وسر منزل توحید؛و شگفتا کمینگاه هولناک ترین دشمنان تو؛سه طاغوت شرک!
تو به منا رسیده ای؛ پس همیشه در منایی و چه می گویم؟منا نیز همیشه در تو است؛
ومنا همیشه در خطر است و طاغوت همیشه طاغی؛پس از عید قربان نیز رمی کن؛ تا در منایی؛هر سه را هر روز سرکوب کن؛ یعنی که زندگی را همه در جهاد باش؛
یعنی که جهاد تنها راه کوتاهی که تو را تا حکومت می رساند نیست؛
یعنی که جهاد تنها ابزار کسب قدرت نیست؛
یعنی که با غلبهٔ تو بر خصم؛ جهاد پایان نمی گیرد؛
یعنی عید قربان بگیر؛ وعید فتح مگیر؛
یعنی احرام را از تن به در آر؛ اما جمرات را از دست مگذار؛
یعنی که پیروزی یک روزه به دست می آید؛اما اگر خود راپیروز بشماری؛ یکباره از دست می رود؛
یعنی که برای پیروزی بر خصم: تنها یک رمی؛ برای نابودی خصم:هفت رمی!
سقوط پایگاه دشمن؛ با هفت ضربه؛ ریشه کن کردنش با هفتاد ضربه؛
یعنی سلاحی را که در مشعر گرد آورده ای؛تقسیم کن. چند گلوله است؟
هفتاد گلوله! شگفتا! باز هفت؛ هفتاد:
یک حمله روز اول؛ به آخرین بت؛ سه روز بعد؛هر روز؛ سه حمله؛ به ترتیب بر هر سه بت؛هر حمله هفت جمره م مجموعاً هفتاد جمره و مجموعاُ هفتاد جمره؛ در ده حمله؛ عددتمام. اما سه حملهٔ آخر؛ویژه آخرین روز است؛ روز سیزدهم ذی حجه؛چهارمین روز وقوف.پس از پیروزی که در نخستین روز(روز دهم) به دست آمد؛ ناچاری دو روز دیگر بمانی و بجنگی؛ ادامهٔ جنگ پس از فتح؛ کوبیدن پایگاه های سه گانه؛ یکایک به ترتیب.
روز چارم را خود باید انتخاب کنی؛ اگر کارت در منا پایان نیافته است؛اگر هنوز احساس خطر می کنی؛ می توانی بمانی و اگر ماندی؛ می بایست بجنگی؛درست همچون دو روز پیش؛ سه حمله؛ به ترتیب؛ بر هر سه پایگاه و بنابراین برای نبرد؛ باید از مشعر هفتاد گلوله پایان آوری وآنچه دستور است؛ وناگذیر در نبرد باید هفت بار بر سه پایگاه حمله بری. و این است که سلاحی را که گرد آورده ای باید تقسیم کنی۷/۱ آن را برای کسب پیروزی به کار بری و۷/۶ آن را برای ادامه مبارزه؛پس از پیروزی! تا سر نوشت همهٔ نهضت ها؛ ر انجام شوم همهٔ انقلاب ها تکرار نشود؛ که سر نوشت اسلام نیز درتاریخ پیش نیاید و پس از فتح مکه؛ تسلیم ابو سفیان را اسلام ابوسفیان نپنداری. و پس از پیروزی رسالت در بیست و سه سال جهاد و سقوط شرک در جبههٔ خارج و شکستن اشرافیت در چهرهٔ بت و غلبه بر جاهلیت در وجود قریش؛ باید سه پایگاه زر و زور و تزویر- که در بدر و احد و فتح به زانو در آمد- طی یک دوران دویست واند سالهٔ امامت؛ با استمرار جهاد؛ با ادامهٔ رمی جمرات پس از سقوط پایگاه عقبه؛ریشه کن شود تا شرک جامعهٔ توحید نپوشد؛خناس که در آن سوی خندق شکست خورده است؛ به این سوی خندق نخزد وجاهلیت؛ وارث اسلام نشود؛ که اگر؛در سقیفه؛ جشن پیروزی گرفتی جلاد در نقاب خلافت رسول هر چه را در عرفات و مشعر و منا به دست آورده ای در کربلا به خون میکشد و بر آب فرات می دهد!
رمی کن ای مجاهد ابراهیمی! ی که از مشعر آمده ای؛ که در منا- سرزمین ایمان و جهاد- ابلیس در هر سه پایگاهش در کمین است؛
تا تو هستی؛ او نیز هست.....
(سایت اختصاصی فیش حج محمد/بر گرفته از کتاب حج دکتر شریعتی)