قربانی۹
صریح تر و قاطع تر.
صریح تر و قاطع تر.
کار توجیه سخت دشوار شد؛روشنی حقیقت و فشار مسئولیت صریح تر و سنگین تر از آن است که بتوان گریخت.
ایراهیم چنان در تنگنا افتاده است که احساس می کندتردید در پیام؛ دیگر تو جیح نیست؛خیانت است؛مرز رُشد وغَیّ چنان قاطعانه وصریح؛ در برابرش نمایان شده است که از قدرت و نبوغ ابلیس نیز در مغلطه کاری؛دیگر کاری ساخته نیست.
ابراهیم احساس می کند که؛در انکار این پیام؛ابلیس را اعتراف کرده است.
بر لبه ی پرتگاه سقوط!
سقوط ابراهیم! ابراهیم بت شکن؛ رسول الی العزم؛ بنیانگذار اسلام؛راهبر خلق...
از بلند ترین قله ی توحید؛
به پست ترین لجنزار شرک!
و چه می گویم؟
شرک؟نه! شرک؛چند خدایی است؛ پرستش دیگری یا دیگران؛با خدا؛ واکنون؛-به زبانی که قرآن از عبادت سخن می گوید و از توحید وشرک-ابراهیم؛در پرتگاه پرستش ابلیس است؛ به جای خدا! که اینک؛به روشنی؛ ابلیس- در جبههٔ منا- رویا رویی اللّه ایستاده است!
با هیچ حیله ای؛نمی توان با هر دو کنار آمد؛
و نمی توان؛از هر دو کنار کشید.
نه همزیستی؛ نه بیطرفی!
اُه! که این داستان چه دشوار و چه هراس انگیز است!
و انسان ؛این خدا گونهٔ جهان؛ که کائنات را به زیر فرمان می تواند آورد؛
چه ناتوان!
روح روح خدا رادر خود دارد واز ضعف سرشته است! در هیچ مقامی؛از سقوط؛مصون نیست! در زندگی؛ همچون طفل نوپا؛ بر پرتگاه؛همواره باید خود را مراقب بود! خاتم پیامبران توحید نیز؛- که معصوم نخستین است – اگر خود را نگاه دارد؛ می لغزد؛و هر چه کرده است به باد می دهد و حتی از شرک معصوم نیست!
ابراهیم پدر پیامبران صاحب عزم؛قاتل شرک و شکنندهٔ بت در تاریخ انسان؛در آخرین مرحلهٔ عمر؛در اوج قدرت انسانی اش و عزت الهی اش؛تنها میل فرزند؛او را تا لبهٔ پرتگاه ابلیس کشانده است!
قدرتمند ترین قهرمان توحید؛ پدر پیامبران خدا؛پس ازیک قرن ابراهیم زیستن؛ در قامتی سرا پا نشان خدایی افتخار و یقین؛اکنون؛ بازیچهٔ پریشان ابلیس!
دیگر هیچ راهی برایت نمانده است؛خدا و شیطان در دو سویت ایستاده اند؛کدام را انتخاب می کنی؟ابراهیم.....!
(سایت اختصاصی فیش حج محمد/بر گرفته از کتاب حج دکتر شریعتی)