جنجال علیه اولین تصمیم بایدن درباره ایران
از هفته پیش با مطرح شدن نام رابرت مالی به عنوان نماینده احتمالی دولت جو بایدن در امور ایران، رئیس‌جمهور آمریکا با اولین چالش داخلی خود بر سر یکی از اولویت‌های بحث‌برانگیز سیاست‌خارجی کاخ سفید مواجه شد.
به گزارش اقتصادنیوز؛ پس از چند روز کشمکش سیاسی بر سر گزینه مدنظر جو بایدن برای نمایندگی امور ایران، در نهایت رابرت مالی، مذاکره‌کننده ارشد آمریکایی در مذاکرات برجام، سکان سیاست دولت جو بایدن در قبال ایران را بر عهده گرفت.
جنجال‌آفرینی کمپین ضدبرجام علیه رابرت مالی
بایدن در مقابل حملات تند شاهین‌های جمهوری‌خواه و گروه‌های راستگرای حامی اسرائیل حاضر به عقب‌نشینی نشد و با حمایت قابل توجه چهره‌های ترقی‌خواه، گروه‌های ضدجنگ و مقامات ارشد دولت‌های اوباما و کلینتون، هدایت و اجرای سیاست‌های کاخ سفید در قبال ایران را به رابرت مالی سپرد.
وبگاه خبری اینترسپت درباره فضاسازی علیه گزینه بایدن برای پیشبرد پرونده ایران نوشت که ماهیت حملات علیه رابرت مالی باعث خشم بسیاری از تحلیلگران نزدیک به کاخ سفید شده است، زیرا آنها این کار را شروع یک کارزار گسترده‌تر برای ترساندن دولت آینده بایدن در مورد سیاست‌هایش در قبال ایران می‌دانند.
راب مالی، یک یهودی فرانکوفون مصری‌تبار است که در دولت دوم اوباما هماهنگ‌کننده امور خاورمیانه بود و در مذاکرات هسته‌ای منجر به توافق برجام نقش کلیدی داشت. او که سابقه حضور در شورای امنیت ملی دولت کلینتون را هم در کارنامه دارد تا پیش از انتصاب به عنوان نماینده امور ایران، رئیس گروه بین‌المللی بحران، یک اندیشکده غیرانتفاعی با هدف پژوهش در زمینه ریسک‌های ژئوپلتیک و پیگیری صلح در بحران‌های بین‌المللی، بود.
منفور شاهین‌ها و محافظه‌کاران، محبوب پراگرسیوها و پراگماتیست‌ها
جمهوری‌خواهان تندرو همچون تام کاتن، سناتور آرکانزاس، مالی را متهم کرده اند که نسبت به ایران بسیار نرم و نسبت به اسرائیل بسیار سخت است.
علاوه بر جمهوری‌خواهان، برخی دموکرات‌های سنتریست و نزدیک به بایدن هم نسبت به انتخاب وی بدبین هستند. یکی از مقامات سابق دولت اوباما که به کاخ سفید بایدن نزدیک است به پالیتیکو گفته است: "او رویکردی بیش از حد چپ‌گرا درباره موضوعات مختلف اعم از ایران و اسرائیل تا سوریه دارد، و داشتن او در این نقش چندان مفید نخواهد بود."
اما انتصاب راب مالی، در میان مقامات دولت‌های کلینتون و اوباما که سابقه همکاری با وی داشته‌اند، و نیز جناح چپ (مترقی) حزب دموکرات که رویکرد تعامل‌جویانه در قبال ایران دارند، مورد حمایت قرار گرفته است.