شاعری «به دنبال یار در عرفه»
محمود تاری متخلص به «یاسر»، از شاعران و ذاکران اهل‌بیت علیهم‌السلام در سروده‌ای با نام «به دنبال یار در عرفه» با ولی عصر، امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف مناجات کرده است.
هرچه باشی از نظر ای ماه، پنهان بیش‌تر
می‌رسد بر عاشق روی تو بحران بیش‌تر
گرچه با شوق وصالت می‌شوم سرخوش ولی
می‌کشم بار غمت را من ز هجران بیش‌تر
این که دارم در دل خود یاد چشمان تو را
می‌شود گوهر نهان در کنج ویران بیش‌تر
هیچ می‌دانی چرا می‌سوزم از هجران تو؟
اُنس دارم از غمت با شمع سوزان بیش‌تر
هر که بیمار از فراق روی جانان می‌شود
از وصال یار دارد حس درمان بیش‌تر
آمدم تا در دعای معرفت‌آموز عشق
دل شود از پرتو رویت درخشان بیش‌تر
این من و این ذکر یارب یارب روز دعا
شامل این خسته جان شد لطف جانان بیش‌تر
از تو می‌اُفتد جدا در وادی هجران و وصل
می‌کند هر قدر این دل خسته عصیان بیش‌تر
گرچه بر جانم نشسته تیر اندوه و فراق
می‌کشد رنج تو را قلب پریشان بیش‌تر
می‌رسد آخر به وصل روی تو بعد از فراق
هر که بر روز وصالت داشت ایمان بیش‌تر
دیده توفانی‌ات بر قافله سالار عشق
می‌برد دل‌های ما را سمت توفان بیش‌تر
قافله سالار عشق آری حسین بن علی ست
آن که داغش کرده دل را لاله افشان بیش‌تر
از مِنای مکه دارد رو به سوی کربلا
تا کند در آن مِنای عشق قربان بیش‌تر
در عزای جد مظلومت حسین بن علی
داری از هر چشم گریان، چشم گریان بیش‌تر
گرچه داغ روز عاشورا بسوزاند مرا
می‌زند آتش به جان شام غریبان بیش‌تر
رفت روی نیزه‌ها راس جدا از پیکرش
شد ازین ماتم دل زینب پریشان بیش‌تر
بیش‌تر می‌خورد سنگ کینه راس‌اش روی نی
هرچه می‌خواند آن سر بُبریده قرآن بیش‌تر
نام گلگون شهیدان تو را بردم که من
می‌برم فیض سعادت از شهیدان بیش‌تر
بیش‌تر حس تعلق می‌برد «یاسر» به دهر
بر گدا هر قدر گردد لطف سلطان بیش‌تر