سرزمین یادها و نشانه ها

اهمیت حج و فضیلت آن

        (.... وَ لِلّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَن اسْتَطَاعَ إلَیْهِ سَبِیلاً وَ مَنْ کَفَرَ فَإِ نَّ اللهَ غَنیُّ عَنْ الْعالَمِین)

پیامبر(ص)زائران خانه خدا سه دسته اند:

۱-کسانی که بهره و نسیبشان از همه بیشتر است؛برای همیشه از آتش جهنم آزاد می شوند و از عذاب قبر در امانند.

۲-کسانی که گناهان گذشته آنها بخشیده میشود(گویی تازه از مادر زاده شده اند) ولی نسبت به آینده باید مواظب خود باشند.

۳-کسانی که بهره و نسیبشان از همه کمتر است در اهل و مال خود محفوظ می مانند.(استفادهٔ دنیوی حج خود رامی برند؛ولی بهره و سود اخروی برایشان نیست).

بنابراین ثواب حج نسبت به افراد مختلف است و منشأ این اختلاف نیت و معرفت خانه و صاحبخانه است.

امام صادق(ع):(حاجی و معتمر میهمانان خدا هستند.اگر سوال کنند عطایشان کند.اگر او را بخوانند و دعا کنند اجابت نماید.اگر از کسی شفاعت کنند شفاعت آنها را می پذیرد. اگر در خواستی نکنند؛خود به آنها عطا کند.و در برابر هر درهم که در این راه خرج کنند هزاران درهم عوض می دهد.)

امام صادق(ع) از پدرانش نقل می کند:(یکی از ثروتمندان خدمت پیامبر(ص) رسید و عرض کرد: ای پیامبر خدا؛برای انجام حج بیرون رفتم لیکن موفق به انجام حج نشدم.ثروت فراوانی دارم؛به من دستور ده مالم را در راه خیری خرج کنم تا معادل ثواب حج به من داده شود. پیامبر(ص) نگاهی به وی کرد و فرمود؛بنگر به کوه ابوقبیس؛اگر این کوه برای تو طلای سرخ شودو آن را در راه خدا انفاق کنی و به درجه و مقامی که حاجی رسیده نخواهی رسید)

سپس فرمود:(حاجی برای آمادگی سفر حج؛ هر قدمی که بر میدارد ده حسنه برایش ثبت می شود و ده سیئه و گناه از او محو می گردد و ده درجه بالا می رود و وقتی سعی انجام می دهد از گناه پاک میشود و....)

تا آنکه فرمود:(برای تو چگونه فراهم می شود آنچه حاجی به آن رسیده است؟!)

امام صادق(ع):  (آرزوی کسی که در قبر آرمیده آن است که: ای کاش به جای دنیا و آنچه در آن است؛یک حج برای او بود.)

از امام صادق(ع) سوال شد: چه کسی گناهش از تمام مردم بزرگتر است؟فرمود:(آن کس که عرفه و مزدلفه را درک کند وسعی صفا و مروه انجام دهد و طواف خانهٔ خدا بجا آورد ونماز بگزارد وگمان کند خدا او را نیامرزیده است!)

امام صادق(ع):(چنانچه حاجی گرد معصیت نگردد همواره نور حج در او جلوه گر است)

پیامبر(ص): (از نشانه های قبولی حج آن است که وقتی حاجی از مکه بر گشت؛ از تمام گناهانی که قبلا انجام می داده اجتناب کند و دیگر گردمعصیت نگردد؛پس اگر مرتکب گناه شود؛حج او به خودش رد شده و مورد قبول در گاه الهی نمی باشد.)

(سایت اختصاصی فیش حج محمد/بر گرفته از کتاب سرزمین یادها و نشانه های محمد فرقانی)