سرزمین یادها و نشانه ها

مدینه/ یثرب پس از طوفان نوح

چون یکی از نوادگان حضرت نوح به نام «یثرب» با خاندان خود در این سرزمین ساکن شد؛ از آن پس این سرزمین«یثرب» نام

گرفت.

یهودیان بارزها به این سرزمین مهاجرت کردند که معروف ترین اقوام آنها قبیلهٔ بنی قُرَیظه و بنی نضیر می باشند.

دو دسته از اعراب نیز در یثرب در کنار یهودیان سکونت داشتند:

۱-اعراب قحطانی؛ که فرزندان یَعرُب بن قحطان و اهل یمن و اطراف آن. و آنان از عرب های اصیل به شمار می رفتند. دو قبیلهٔ معروف قحطانیان که در یثرب سکونت داشتند؛قبیلهٔ اوس و خزرج بودند.

۲-اعراب عدنانی؛ که فرزندان حضرت اسماعیل بودند و نسل آنان به عدنان که یکی از نوادگان حضرت اسماعیل است می رسد و قریش و بنی هاشم از نسل وی بودند. این اعراب اهل مکه و حجاز به شمار می روفتند.

قبیله اوس و خزرج در یثرب با یهود بنی قریظه و بنی نضیر پیمان هایی بستند؛ و در کنار یکدیگر زندگی می کردند.

اوس و خزرج از سال های دور؛برای تسلط بر یثرب؛ همیشه با هم در نزاع بودند و جنگ و خونریزی میان آن ها رایج بود و هیچ کس بین این دو قبیله را نتوانست صلح دهد؛ تا اینکه پیامبر(ص) پس از هجرت ؛میان آنان صلح و دوستی برقرار کرد.

 قبیله های مختلف اعراب و یهود هر یک برای خود دژ و قلعه ای بنا کرده بودند و در آنجا زندگی می کردند. تعداد این دژها و قلعه ها در زمان پیامبر(ص) به حدود صدو سی می رسید.

نام این شهر پس از هجرت نبّی گرامی به «مدینة النبی»؛ یعنی شهر پیامبر تغییر کرد که اکنون به اختصار آن را«مدینه» می نامند و فاصلهٔ آن تا مکه حدود چهارصد و بیست کیلومتر است.

مساحت مدینه هنگام ورود آن حضرت سی کیلو متر مربع بوده و در غرب مسجدالنبی قرار داشته است.

(سایت اختصاصی فیش حج محمد/برگرفته از کتاب سرزمین یادها و نشانه هامحمد فرقانی)