سرزمین یادها و نشانه ها
قسمت ها ی مختلف کعبه و مسجدالحرام/مشعر یا مُزدَلفه
«.... فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْکُرُوا اللهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ....»
«مشعر»؛به معنی مکان شعور و درک و فهم. و«مُزدَلِفه»؛ یعنی محل تقدم و پیش رفتن به سوی منا و مکه و همچنین به معنای محل اجتماع و نزدیک به هم و به فشرده نیز آمده است.
این سرزمین که در محدوده حرم است؛ درّه ای است کم وسعت که بین عرفات و منا واقع شده و طول آن تقریباً چهار کیلومتر است. در این منطقه مسجدی است بسیار وسیع که آن را مسجد «مزدلفه» می خوانند:
در محل همین مسجد؛جیرئیل بر پیامبر(ص) نازل شد و آیاتی را دربارهٔ مشعر برای آن حضرت تلاوت کرد.
در این سرزمین حجاج علاوه بر ماندن شب عید؛باید از طلوع فجر تا طلوع آفتاب وقوف کنند و مستحب است ریگ ها را از این محل گرد آورند.
امام باقر(ع) می فرماید:«حشرات و جانوران مشعر از همهٔ بیابان ها بیشتر است؛اما چون شب هشتم فرا میرسد منادی فریاد میزند:ای حشرات و جانوران؛از مهمانان و زائران خانه خدا دور شوید.سپس حشرات از مشعر به کوه های اطراف میروند؛به طوری که دیده نشوند و بعد از رفتن حجاج؛به جای خود بر می گردند.»
امام صادق(ع) می فرماید:«کسی که از میان مِأزَمَین با فروتنی وتواضع بگذرد؛خداوند گناهانش را میبخشد؛و درهای آسمان آن شب بر دعاهای مؤمنان بسته نمی شودو خداوند می فرماید:من پروردگار شمایم و شما بندگان من هستید؛حق مرا ادا کردید و بر من است که دعای شما را مستجاب کنم.
کسی که در آن شب از خدا بخواهد گناهانش پاک شود پاک میشود و اگر بخواهد آمرزیده شود آمرزیده می شود.
و چنانچه حاجی در مشعر وقوف کند از گناه خارج می شود.»
(سایت اختصاصی فیش حج محمد/برگرفته از کتاب سرزمین یادها و نشانه هامحمد فرقانی)