بت های تثلیث۱
اکنون؛این سه بت را در منا شناختی؟ این سه مظهر ابلیس؛ در وسوسهٔ ابراهیم!
آیا؛ آدمی؛ از آن جا که از خود کنده می شود تا به معراج آزادی مطلق
می رسد و از همهٔ بند و پیوند های اسارت خیز می گسلد و سراپا؛ وجودی
الهی می شود؛ و از مرحلهٔ حیوانیِ وجود برای خود؛ ولی بالغیر – اعتباری – تا
مرحلهٔ ابراهیمیِ وجود برای خدا؛ ولی به خود – اصالتی – تصعید می شود؛
سه مرحله را می گذراند؟
آیا این سه بت؛ سه مرحلهٔ منفی سیری نیست که در این حج اکبر؛
عرفات و مشعر ومنا؛ سه مرحلهٔ مثبت آن اند؟
جمرهٔ اُولیٰ ضدّ عرفات؛ جمرهٔ وُسطیٰ؛ ضدّ مشعر؛ جمرهٔ عُقبیٰ ضدّ
منا؟
دیگر یارای اندیشیدن ندارم؛ فهم من از این جا به آن سوی؛ راه نمیبرد؛
اما این سئوال را باید پاسخ گفت که این سه بت؛ سه عامل اصلی
و نیرومند ابلیسی اند که بر سر راه ابراهیم شدن؛ در کمین انسان نشسته اند و او
را از انجام رسالت خدایی اش مانع می شوند.
دقیقآ چه می کنند؟
پیام حق را مسخ می کنند و نفی؛
آدمی را؛ با تکیه بر قوی ترین دلبستگی اش؛ که بزرگترین نقطهٔ ضعف
و لغزشگاه سقوط او است؛ از رفتن به سوی کمال و انجام مسئولیت حق
باز می دارند؛ فلجش می کنند.
نشانی دیگری که دارند و ما را در یافتن مصداق های عینی شان که به
آن ها اشاره دارند یاری می کنند؛ این است که این سه بت؛ سه بت مستقلند؛
هر کدام نامی دارند و عنوان و پایگاهی؛ اما هر سه همدستند و هر سه در یک
خط سیرند؛هر سه بر سر راه انسانِ مسئولند و انسانِ در راه.
مهم تر از همه؛ هر سه؛ در عین حال که سه وجود مستقلند؛ مظهر یک
وجودند: ابلیس!
یک وجود است و در عین حال؛ سه تا؛ سه وجودند؛ ودر عین حال؛ یکی!
عجبا؛ که این؛ تعریف علمی و رایج تثلیت است! سه خدایی!
در یهود: سه اقنوم؛آن چنان که فیلون گفته است!
در مسیحیت: اب و ابن و روح القدوس!
در یونان: سه چهره؛ در یک سر!
در هند: ویشنو؛ نیز سه چهره در یک سر؛
در هندو:منو در سه ذات: سرو دست و سینه؛
در ایران باستان: اهورا مزدا در سه آذر (گشنسب؛ استخر و برزین مهر).
و در جای دیگر: واسطهٔ خدا؛ سایهٔ خدا؛ آیهٔ خدا...
(سایت اختصاصی فیش حج محمد/برگرفته از کتاب حج دکتر شریعتی)